این کتاب در سال ۲۰۰۵ منتشر شد و همانگونه که از نام آن مشخص است، دانیل گلمن در این کتاب میکوشد شاخص هوش ریاضی یا IQ را که در آن زمان به عنوان یکی از معیارهای شایستگی و توانمندی انسانها مورد توجه قرار میگرفت، به عنوان مهمترین شاخص، زیر سوال ببرد.
در این کتاب دانیل گلمن از دو استعاره کلیدی استفاده میکند: ذهن منطقی و ذهن احساسی و با این نام گذاری و طبقه بندی، به مرور تحقیقات دانشگاهی در خصوص عملکرد انسانها در محیط کار و زندگی میپردازد و میکوشد نشان داد که ذهن احساسی، میتواند نقش مهمتری در موفقیت و شکست ما در زندگی داشته باشد.
منبع: https://motamem.org//